Overslaan en naar de inhoud gaan

Watercrassula Crassula helmsii

Foto: Dick Belgers

Indeling

Crassulaceae [familie]
Crassula [genus] (2/2)
helmsii [soort]

Voorkomen

StatusExoot. Tussen 10 en 100 jaar zelfstandige handhaving. (2b)
ReferentieHeukels' Flora van Nederland [23e druk]
ExpertOdé, B. (FLORON)

Verspreiding


Verspreidingskaart Watercrassula. Weergeven zijn de km-hokken waarin de soort in de periode 1975-heden is aangetroffen.
Bron: Florbase 2N (FLORON), waarneming.nl, telmee.nl

Watercrassula is oorspronkelijk inheems in Australië en Nieuw-Zeeland. In 1911 is het als vijverplant vanuit Tasmanië in Engeland geïntroduceerd. Rond 1956 werd de plant daar voor het eerst verwilderd aangetroffen. Watercrassula komt nu in het zuiden van Engeland wijd verspreid voor en is plaatselijk zelfs tot in Schotland doorgedrongen. In Engeland is het één van de meest problematische invasieve waterplanten en het is nu bij wet verboden om de plant in het wild uit te zetten.

In 1981 werd de soort voor het eerst op het Europese vasteland ontdekt bij een viskwekerij in Duitsland. Tegenwoordig komt de soort ook voor in België, Denemarken, Frankrijk, Italië, Spanje, Portugal, Nederland en in enkele staten van de Verenigde Staten. Verspreiding over grote afstanden heeft plaatsgevonden door de handel in vijverplanten. In veel landen was Watercrassula tot voor kort gewoon in tuincentra en aquariumwinkels te koop, meestal onder de foutieve naam Crassula recurva.

In Nederland werd Watercrassula voor het eerst in 1995 waargenomen in het Padvindersven in de omgeving van Breda. In 2001 werd de soort gevonden in (nieuw) gegraven kikkerpoelen in Twente. Overige locaties bevinden zich in Zeeland, Zuid-Holland, Gelderland, Limburg en Drenthe. De laatste jaren zijn er ook enkele groeiplaatsen ontdekt in de provincies Noord-Holland en Friesland. De meeste waarnemingen in Nederland komen tot nu toe uit Noord-Brabant. De algemene trend is uitbreiding naar het noorden en verdichting binnen het oude areaal.

Bron

Auteur(s)

Beringen, R.