Parelvederkruid onderscheidt zich van de andere inheemse Vederkruiden doordat de stengeltop meestal boven het wateroppervlak uitsteekt. Bovendien hebben de bladen een waslaag waardoor ze een bleek dof blauwgroene kleur hebben. Bij de andere Vederkruiden steekt alleen de bloeiwijze boven water uit en is de stengeltop nooit blauwgroen. Bij Aarvederkruid (Myriophyllum spicatum) en Teer vederkruid (Myriophyllum alterniflorum) staan de bladen meestal in kransen van (3-)4(-5). Bij Parelvederkruid staan de bladen meestal in kansen van 5-6. Bij Aarvederkruid zijn de bovenste schutbladen ongedeeld of gezaagd, bij Parelvederkruid zijn de schutbladen altijd veerdelig.

In de handel wordt Parelvederkruid soms aangeboden onder het synoniem Myriophyllum proserpinacoides Gilles ex Hook. & Arn.. De laatste tijd is er een op Parelvederkruid gelijkende dwergvorm in de handel onder de naam Myriophyllum brasiliense. In werkelijkheid betreft het hier waarschijnlijk een uit Nieuw Zeeland afkomstige soort nl. Myriophyllum robustum Hook.f. (mond. med. Johan van Valkenburg).

Bron

Auteur(s)

Beringen, R.