Binnen het natuurlijke verspreidingsgebied komt de heilige ibis vooral voor in en nabij wetlands, waar gebroed wordt in bomen en dicht struikgewas. Op kale eilanden wordt op de grond gebroed. 

Het voedsel wordt gezocht in een breed scala van biotopen zoals moerasgebieden, graslanden, landbouwgebieden en getijdegebieden. De soort staat bekend als een profiteur van menselijke activiteiten en foerageert ook op vuilnisbelten, nabij boerderijen en op slachterijen.

De Nederlandse vogels broedden vooral in moerassige gebieden, soms in kolonies met lepelaars en blauwe Reigers. Er werd daarbuiten op graslanden en in waterrijke gebieden gefoerageerd.

Bron

Auteur(s)

Boer, V. de