Herkenning
9 cm. Kleine, ronde zangvogel. Bovendelen groen, onderdelen bleek grijs tot wit. Twee witte vleugelstrepen en witte punten aan tertials. Opvallendste kenmerk is gele kruin, omrand met zwarte strepen. Mannetje heeft oranje kruin, maar oranje vaak verborgen door gele veertoppen. Kleine zwarte snorstreep als vuurgoudhaantje, maar mist het opvallende koppatroon; zwart oog in bleek gezicht geeft 'vriendelijker' uiterlijk dan koppatroon van vuurgoudhaantje. In broedtijd in paren, daarbuiten vaak in troepen, met of zonder mezen. Soms komen in West-Europa omvangrijke herfstinvasies voor. Zeer actief, voortdurend bewegend, maar zelfs wanneer ze gehoord worden vaak moeilijk te zien. Evenals vuurgoudhaantje vertrouwelijk en vaak dicht te benaderen; ook nieuwsgierig.

Verspreiding en voorkomen
Komt voor in Europa, Rusland tot Mongolië en China. In Nederland talrijke broedvogel, jaarrond aanwezig, doortrekker en wintergast in groot aantal.

Biotopen
Vooral naaldbos, maar buiten broedtijd ook in tuinen, parken en geïsoleerde bosjes.

Voedsel
Kleine ongewervelde dieren; foerageert op takken en bladeren, vrijwel nooit op de grond. 'Bidt' vaak om prooi van bladeren te pakken.

Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 7-10, soms tot 13. Buikig. Glad en niet glanzend. Wit tot zeer licht geelbruin. Bezet met zeer fijne, vuil geelbruine of zwak purperachtige of grijsachtig-bruine spikkels, sterk beperkt tot een cirkel om of aan kap aan de stompe pool. De tekening is soms zo fijn dat de zones verschijnen als een verandering in de kleur van de eischaal, in plaats van individuele tekens. Formaat 13,6 x 10,7 mm.

Geluiden
Roep een dun, hoog 'sisisi', lijkt soms op roep van mezen, met name de Zwarte Mees, maar vaak langer aangehouden. Zang eveneens zeer hoog, maar luider en gevarieerder dan van Vuurgoudhaantje.

Publicatie

• Oosterbroek, P., Roselaar, C.S. & P. Schalk (eds.). Vogels van Europa. ETI BioInformatics. [link]