Overslaan en naar de inhoud gaan

Chinese wolhandkrab Eriocheir sinensis

Foto: Dick Belgers

Indeling

Grapsidae [familie]
Eriocheir [genus] (1/1)
sinensis [soort]

De Chinese wolhandkrab is een katadrome soort (trekt van de rivier naar de zee om daar te paren) die in het najaar richting zee migreert. De paring vindt in de winter in estuaria en zoete wateren plaats, waarna de vrouwtjes de zee intrekken om de eieren hier pas in het volgende voorjaar los te laten. De juveniele krab zoekt het zoete water weer op. Binnen twee tot vijf jaar en na circa 15 vervellingen bereikt de Chinese wolhandkrab de adulte fase, waarna de trek naar zee weer kan beginnen (Horssen et al. 2007).

Eén vrouwtje produceert, afhankelijk van de grootte van het vrouwtje, een legsel van 250.000 tot 1.000.000 eieren. De meeste vrouwtjes hebben één legsel, enkele produceren een tweede. Het succes van een dergelijk tweede legsel ligt lager dan het eerste vanwege een lager percentage bevruchte eieren. De vrouwtjes houden de eitjes na het leggen nog een tijd vast. Ze laat ze vrij op het moment dat ze uitkomen. Deze eieren worden gedragen onder het abdomen. Hoe lang de eieren worden vastgehouden is gerelateerd aan de ontwikkeling van de eieren, die temperatuurafhankelijk is. Dit kan één tot twee maanden zijn, maar onder ongunstige omstandigheden langer. De mannetjes sterven nadat de paring heeft plaatsgevonden en de vrouwtjes na het uitkomen en loslaten van de larven (Horssen et al. 2007).

De Chinese wolhandkrab is vooral nachtactief. Bij voedselexperimenten geeft de Chinese wolhandkrab de voorkeur aan dierlijk voedsel, maar maaganalyses geven aan dat in de vrije natuur het aanbod aan dierlijk voedsel voor de krabben veelal onvoldoende is om uitsluitend of voornamelijk van dierlijk voedsel te leven. In het vrije veld wordt blijkbaar probleemloos overgeschakeld op plantaardig voedsel en detritus. Hierin verschilt de Chinese wolhandkrab niet van andere grotere kreeftachtigen, en deze soort moet dan ook als een opportunistische omnivoor worden gekarakteriseerd (Horssen et al. 2007).

Verplaatsing De trek van de dieren (van de rivier naar zee, en vice versa) vindt voornamelijk ’s nachts plaats. Met name wanneer het water wordt verlaten om een obstakel te omzeilen, wordt het daglicht vermeden. Door de sterke ‘trekdrift’ worden Chinese wolhandkrabben regelmatig in sterk afwijkende plaatsen aangetroffen, soms in grote aantallen, waarbij verticale (stuw)wanden, gemalen, en zelfs gevels en daken niet worden gemeden. In 1981 haalde de Chinese wolhandkrab de krant omdat een krab paniek had veroorzaakt door in een bed te kruipen (Horssen et al. 2007).

Bron

Auteur(s)

Waart, S. de