Overslaan en naar de inhoud gaan

Rode Amerikaanse rivierkreeft Procambarus clarkii

Foto: Marion Haarsma

Indeling

Cambaridae [familie]
Procambarus [genus] (5/2)
clarkii [soort]

Over de levenscyclus van de soort in Nederland is weinig bekend. Er zijn enkele waarnemingen van vrouwtjes met eieren uit de maanden augustus en september. In Nederland zijn enkele vrouwtjes met jongen gevangen in december. Dit doet vermoeden dat in Nederland één generatie per jaar wordt groot gebracht, vergelijkbaar met de situatie in Noord-Italië. Dörr et al. (2006) constateerden hier één generatie per jaar in het meer Trasimeno. Vrouwtjes met eieren werden gevangen tussen juni en november (vooral september).

Het aantal eieren per vrouwtje hangt af van de grootte en loopt uiteen van ca. 50 bij kleine individuen tot 600 bij grote exemplaren. Nadat de eieren zijn uitgekomen dragen de vrouwtjes de jongen nog enige tijd mee onder de staart. Gewoonlijk verlaten de jongen het vrouwtje na twee vervellingen in circa drie weken tijd. Onder gunstige condities kan de rode Amerikaanse rivierkreeft twee generaties per jaar grootbrengen.

De levensduur en de maximale afmetingen zijn sterk afhankelijk van de omstandigheden. In warmere regio's (o.a. het gebied van herkomst) beslaat de levensduur ongeveer 12-18 maanden (Holdich 2002). In het Trasimeno-meer in Noord-Italie werd een levensduur van 3-4 jaar geconstateerd. In Zwitserland zelfs vijf jaar (Frutiger et al. 1999). De gemiddelde lengte van volwassen rode Amerikaanse rivierkreeften liep uiteen van 8,4 cm in warme, ondiepe greppels in Louisiana tot 13,5 cm in diepe, permanente vijvers (Huner & Romaire 1979). De levenscyclus van de soort is in Nederland nog niet bestudeerd, maar kreeften van ruim 13 centimeter zijn hier geen uitzondering.

De rode Amerikaanse rivierkreeft staat bekend als een uitstekende graver die in het gebied van herkomst lange periodes van tijdelijke uitdroging overleeft in zelfgegraven holen (Holdich 2002). Uit Nederland zijn vooralsnog weinig concrete voorbeelden van graafactiviteiten bekend. 

De rode Amerikaanse rivierkreeft is, net als de meeste rivierkreeften, een opportunistische omnivoor. Uit veel studies blijkt het bulkvoedsel van de soort te bestaan uit (dood) plantaardig materiaal dat verrijkt is met 'biofilm' (laag van algen, bacteriën en schimmels). Voor een optimale groei van de (jonge) dieren is dierlijk voedsel echter noodzakelijk (Brown et al. 1992).

Bron

Auteur(s)

Koese, B.