Overslaan en naar de inhoud gaan

Blauwzwarte snelloper Agonum scitulum

Indeling

Harpalinae [subfamilie]
Agonum [genus] (20/18)
scitulum [soort]

Indeling

Harpalinae [subfamilie]
Agonum [genus] (20/18)
scitulum [soort]

Voorkomen

StatusExoot. Incidentele import, geen voortplanting. (2d)
Habitatland
ReferentieLijst van afgevoerde soorten. In: Catalogus van de Nederlandse kevers
ExpertTurin, H.

Areaal

Europese soort. Over het verspreidingsgebied van deze soort bestaan nog flink wat onduidelijkheden. Een Noord-Europese, Atlantische soort (Horion 1941). Hij heeft een beperkte verspreiding in Midden-Europa. Silfverberg (1992) noemde de soort voor Estland, waarschijnlijk in navolging van Habermann (1968). Deze en andere oostelijke opgaven (Burakowski et al. 1974, Csiki 1946, Mandl 1978), betreffen waarschijnlijk A. piceum. Areaalkarakteristiek: 0, Nederland: submarginaal.

Verspreiding in Nederland

In Nederland zeer verspreid, meest oudere waarnemingen. Op de Britse Eilanden zeer plaatselijk; slechts enkele vangsten uit Zuid- en Oost-Engeland, West-Wales en Noord-Ierland (Luff 1998), zeldzamer dan A. micans. Niet bekend van Denemarken en Fennoscandië. In Duitsland is hij met zekerheid bekend uit de omgeving van Hamburg, maar Horion (1941) achtte alle verdere opgaven twijfelachtig omdat het hier om verwisseling met A. micans kan gaan. Marggi (1992) voert de soort als nieuw op voor Zwitserland, waar hij in de omgeving van Basel vrij algemeen is, en meldde tevens dat hem ook uit persoonlijke mededelingen van collega’s talrijke vindplaatsen uit Duitsland bekend zijn. In Frankrijk zeldzaam in het noorden en noordoosten (Bonadona 1971). In België verbreid in het oostelijke deel van het land, waarbij alle noordelijke opgaven van voor 1950 zijn (Desender 1986). In Vlaanderen op de Rode Lijst (Desender et al. 1995).

Status: hoewel de soort voor nagenoeg alle gebieden binnen het areaal als zeldzaam te boek staat, en het aantal vindplaatsen in Nederland en België bovendien is achteruitgegaan, is de verspreiding vrij zeker slecht bekend door relatieve onderbemonstering van de biotopen, hetgeen overigens geldt voor veel soorten van moerasbossen (vergelijk: Platynus livens en Agonum viridicupreum). Volgens Desender et al. (1995), in Vlaanderen met uitsterven bedreigd.

bewerkt EC, 7-12-2014
Muilwijk & Felix (2004) controleren de hen ter beschikking staande Nederlandse exemplaren en vinden slechts één juist gedetermineerd exemplaar. Ze concluderen dat de soort niet inheems is in Nederland.

Bron

Auteur(s)

Turin, H.

Publicatie

  • Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.