De gewone slobkousbij is in Nederland lokaal talrijk en verspreid over nagenoeg het gehele land. Of de soort werkelijk ontbreekt in de polders, zeekleien laagveengebieden moet nog onderzocht worden. Uit het kustgebied zijn een aantal kleine populaties bekend. De nesten worden in de grond gemaakt. Het is een streng oligolectische soort, gespecialiseerd op bloemen van het genus Lysimachia. Ze verzamelt wel de pollen als de plantaardige oliën van de grote wederik Lysimachia vulgaris als larvenvoedsel. De Lysimachia-soorten hebben geen nectar, zodat de dieren voor hun eigen brandstof van andere planten afhankelijk zijn. De mannetjes maken patrouille­ vluchten langs plantengroepen van grote wederik. Op de wederikbloemen vindt ook de paring plaats. Lieftinck (1957) trof een groepje slapende mannetjes op de knoppen van grote waterweegbree Alisma plantago-aquatica. Als koekoeksbij is de bonte viltbij Epeoloides coecutiens bekend.

Bron

Auteur(s)

Peeters, Th.M.J., Raemakers, I.P., Smit, J.

Publicatie

• Peeters T.M.J., I.P. Raemakers & J. Smit 1999. Voorlopige atlas van de Nederlandse bijen (Apidae). European Invertebrate Survey - Nederland, Leiden.