De grote boswachter komt voor van Noord-Spanje tot Midden-Duitsland en Rusland. Uit Luxemburg is de soort verdwenen. In Midden-Frankrijk is hij algemeen. De dichtst-bijzijnde populaties vliegen in de Franse Elzas en de Vogezen.
De waardplanten zijn diverse grassoorten zoals rood zwenkgras Festuca rubra en gevinde kortsteel Brachypodium pinnatum. De soort leeft in het noordelijk deel van zijn areaal in bosachtige, verruigde kalkgraslanden. Vaak zitten de vlinders op boomstammen. De soort vliegt in één generatie tussen half juli en begin september en overwintert als halfvolgroeide rups. Hij wordt in de literatuur vermeld als honkvast. (Bink 1992).
De grote boswachter is een dwaalgast die eenmaal is gevonden: een mannetje in augustus 1901 te Kerstendal bij Nijmegen (ge). Deze waarneming staat niet op zichzelf: ook in het Duitse Rijndal zijn in dat jaar diverse grote boswachters gezien. Deze vondst is overigens de meest noordelijke waarneming in Europa. Het exemplaar bevindt zich in het Zoölogisch Museum van Amsterdam. (Van Swaay & Maes 2000).
Bron
Auteur(s)
Wynhoff, I., Swaay, C. van, Groenendijk, D., Bosveld, M., Bos, F.
Publicatie
- Bos, F., M. Bosveld, D. Groenendijk, C. van Swaay & I. Wynhoff 2006. De dagvlinders van Nederland, verspreiding en bescherming. Nederlandse Fauna 7. De Vlinderstichting, Wageningen en Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, European Invertebrate Survey, Nederland.