Biotoop

Van alle Europese rombouten is de plasrombout het minst afhankelijk van stromend water, maar heeft waarschijnlijk wel zuurstofrijk water nodig. In Nederland wordt de soort vooral gevonden bij grote plassen met een spaarzame vegetatie op leem, klei, zand of grind, zoals bij zand- en grindafgravingen. De natuurlijke biotoop bestaat vermoedelijk uit nevengeulen en langzaamstromende delen van beken en rivieren, maar de plasrombout komt in Nederland slechts in kleine aantallen voor langs nevengeulen in de uiterwaarden en in langzaamstromende kanalen. In het zuidelijke deel van het areaal heeft G.pulchellus een ruimere biotoopkeuze, waaronder stuwmeren, bergbeken en uitdrogende plasjes in de beddingen van droogvallende rivieren (Suhling & Müller 1996).

Begeleidende soorten

De belangrijkste begeleiders zijn Calopteryxsplendens, Coen-agrionpuella, Anaximperator en Libelluladepressa. Deze geven zowel de meest typische biotoop van G.pulchellus weer, zandplassen, als het voorkomen in beken en kanalen. Dat laatste blijkt ook uit de relatief grote overlap met soorten als Platycnemispennipes, Somatochlorametallica en Libellulafulva.

Bron

Auteur(s)

Bos, F.

Publicatie

• Nederlandse Vereniging voor Libellenstudie 2002. De Nederlandse libellen (Odonata). Nederlandse Fauna 4: 1-440. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.