Herkenning
34 cm. Een bleke uil met wit gezicht en lange poten. Bovendelen oranje-beige, onderdelen wit. Ogen donker, geen oorpluimen. Nachtelijke levenswijze, maar jaagt soms overdag. Zit rechtop, met lange X-vormige poten en grote kop. Vlucht vleermuisachtig met veel glijvluchten. De ondersoort van Noord- en Oost-Europa, T. a. guttata, heeft donkerder bovendelen en beige onderdelen. Nestelt in schuren, kerktorens, ruïnes, etcetera.

Verspreiding en voorkomen
Komt voor in Verenigd Koninkrijk, Europa, Oekraïne, Belarus, ontbreekt in Scandinavië. Daarnaast ook in verspreid in Afrika. Is standvogel. In Nederland vrij schaarse broedvogel, jaarrond aanwezig.

Biotopen
Laagland, meestal bij boerderijen en dorpen. Heeft afwisselend landschap nodig met lage vegetatie, struiken en heggen.

Voedsel
Verschillende kleine zoogdieren, met name muizen en spitsmuizen. Ook vogels en, vooral grote, kevers.

Eieren
Aantal eieren in legsel varieert, meestal 4-7, soms 3-11. Langwerpig tot ellipsvormig. Glad maar niet glanzend. Wit. Formaat 39,7 x 31,6 mm.

Geluiden
Roep, meestal in vlucht, een angstaanjagende lange schreeuw. Volwassen en jonge vogels maken ook sissende en hijgende geluiden.

Publicatie

• Oosterbroek, P., Roselaar, C.S. & P. Schalk (eds.). Vogels van Europa. ETI BioInformatics. [link]