In de Westelijke Palearctis is het voorkomen van de Witoogeend voornamelijk beperkt tot enkele geïsoleerde populaties in Spanje en Oost-Europa, met name Roemenië, Moldavië en Hongarije. Verder oostwaarts komen omvangrijke populaties voor van Centraal-Azië tot in Mongolië. De meeste Europese Witoogeenden overwinteren in Noord-Afrika en rond de Middellandse, Zwarte en Kaspische Zee. De broedhabitat wordt gevormd door rivierdelta’s en zoet- en brakwatermeren met een goed ontwikkelde oevervegetatie en een grote verscheidenheid aan (onder)waterplanten, die als voedsel dienen. Het nest van deze verborgen levende duikeend wordt goed verstopt tussen de dichte oeverbegroeiing. De soort is in Europa dramatisch afgenomen, en wordt door BirdLife International (2000) als bedreigd beschouwd. De Europese populatie is vooral gedecimeerd door het op grote schaal droogleggen van waterrijke gebieden.
Bron
Auteur(s)
Ottens, G.
Publicatie
- SOVON Vogelonderzoek Nederland 2002. Atlas van de Nederlandse broedvogels 1998-2000. Nederlandse Fauna 5: 1-584. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.