Watercrassula lijkt op de nauw verwante Crassula aquatica. Deze soort is echter veel kleiner en wordt zelden langer dan 6 cm. De bladen zijn bij deze soort 4-6 mm lang en de bloemen zijn niet gesteeld maar zittend. Deze soort komt niet in Nederland voor maar is inheems in Noord Europa.

De ondergedoken stengels van Sterrenkroos soorten (Callitriche spec.) vertonen oppervlakkige gelijkenis met Watercrassula. Bij Sterrenkrozen zijn de bladtoppen echter altijd uitgerand of afgeknot en nooit spits of stekelpuntig zoals bij Watercrassula. De bloemen van Sterrenkrozen zijn zeer klein en onopvallend omdat de kroonbladen ontbreken.

Ook Bronkruid (Montia fontana) lijkt enigszins op Watercrassula. Bronkruid heeft echter dikkere en bredere, meestal gesteelde, spatelvormig tot langwerpig eironde bladen. Bij Watercrassula zijn de bladeren zittend en lijnvormig en in het midden maar iets verbreed. Bronkruid heeft bloemen met 5 kroonbladen en vaak staan er enkele bloemen bij elkaar. Watercrassula heeft alleenstaande bloemen met 4 kroonbladen.

Glaskrozen (Elatine spec.) hebben vlakke spatelvormige bladeren, die maar 2-8 mm lang zijn. De lijnvormige bladen van Watercrassula worden 4-15(-20) mm lang. In tegenstelling tot bij Watercrassula zijn de bladen aan de basis niet tot een “kraag” vergroeid maar hebben de bladen minieme steunblaadjes. Ook Glaskrozen hebben alleenstaande bloemen op in de bladoksels ingeplante bloemsteeltjes. Gesteeld glaskroos (Elatine hexandra) heeft echter doorgaans maar 3 kroonbladen en geen 4 zoals bij Watercrassula. Klein glaskroos (Elatine hydropiper) heeft wel 4 kroonbladen, maar bij deze soort zijn de bloemstelen veel korter of ontbreken.

Bron

Auteur(s)

Beringen, R.