Overslaan en naar de inhoud gaan

Moeraslantaarn Lysichiton americanus

Foto: Annemieke Hoozemans

Indeling

Araceae [familie]
Lysichiton [genus] (1/1)
americanus [soort]

De plant vormt na verloop van tijd grote dichte bestanden. Vanwege de grootte en dichtheid van het bladerdek kunnen lage lichtminnende planten weggeconcurreerd worden. Op een grote groeiplaats in het Taunus gebergte (Duitsland) met duizenden exemplaren is waargenomen dat Moeraslantaarn na verloop van tijd andere planten en mossen (o.a. orchideeën en veenmossen) verdringt. Alhoewel de soort in de meeste Europese landen alleen lokaal en in geringe aantallen voorkomt en zich op de meeste groeiplaatsen niet invasief gedraagt, zou de aanwezigheid van de soort op de lange duur op meer plaatsen kunnen leiden tot achteruitgang in biodiversiteit. In Nederland, Duitsland en Zwitserland wordt de soort daarom bestreden. De planten worden handmatig bestreden door uitgraven of door herhaaldelijk afsnijden om zo het wortelstelsel uit te putten. Na verwijdering wordt geadviseerd om de locatie gedurende een periode van 8 jaar om de twee jaar te monitoren met het oog op eventuele hervestiging vanuit de zaadbank. Op de locatie van de in 2006 vernietigde populatie bij Brummen werden in 2010 nog steeds jonge planten waargenomen (mond. med. Johan van Valkenburg). 

De jonge scheuten en de zetmeelrijke wortelstok werden door de inheemse bevolking gebruikt als voedsel. Deze plantendelen moeten vanwege het hoge gehalte aan calciumoxalaat gekookt of gedroogd worden alvorens ze voor consumptie geschikt zijn. De bladen zijn bedekt met een waterafstotend waslaagje en werden o.a. gebruikt als verpakkingsmateriaal en voor bekleding van manden.

Bron

Auteur(s)

Beringen, R.