Overslaan en naar de inhoud gaan

Moeraslantaarn Lysichiton americanus

Foto: Annemieke Hoozemans

Indeling

Araceae [familie]
Lysichiton [genus] (1/1)
americanus [soort]

Voorkomen

StatusExoot. Tussen 10 en 100 jaar zelfstandige handhaving. (2b)
ReferentieHeukels' Flora van Nederland [23e druk]
ExpertOdé, B. (FLORON)

Moeraslantaarn is oorspronkelijk inheems in de westelijke staten van Canada en de Verenigde Staten (inclusief het zuiden van Alaska). In 1901 is Moeraslantaarn als sierplant geïntroduceerd in Engeland. Sindsdien wordt de soort ook in andere Europese landen als sierplant gekweekt en vindt de verspreiding plaats via de handel in water- en vijverplanten. De soort wordt door kwekers vegetatief vermeerderd en komt als 1-2 jaar oude plant in de handel. Door storten van tuinafval kan de soort in de natuur terecht komen. In Duitsland is de plant op meerdere plaatsen opzettelijk uitgeplant. De plant kan verwilderen/ontsnappen vanuit kwekerijen en tuinen. Verder is verspreiding mogelijk met grondtransporten indien de grond rhizoomfragmenten of zaden van de plant bevat. In de meeste Noord- en West Europese landen komt de soort nu plaatselijk verwilderd voor. (Engeland, Ierland, Zweden, Noorwegen, Finland, Denemarken, Duitsland, België, Frankrijk en Zwitserland).

In Nederland wordt Moeraslantaarn geregeld aangeplant in tuinen en parken. In 2003 werd voor het eerst een geval van verwildering in een natuurgebied waargenomen. De planten groeiden in een broekbos in de gemeente Brummen. Vanwege de onbegaanbaarheid van het terrein duurde het tot 2005 tot de planten met zekerheid op naam konden worden gebracht. Deze groeiplaats is in het voorjaar van 2006 door de Plantenziektenkundige Dienst (PD) vernietigd. In 2008 werd een tweede geval van verwildering geconstateerd in een bos in Limburg. Deze groeiplaats is in 2009 vernietigd. Er zijn in Nederland, voor zover bekend, geen andere gevallen bekend van verwildering in natuurgebieden. Wel zijn er meldingen van planten in stadsparken. De beide gevallen van verwildering in Nederland zijn waarschijnlijk te herleiden tot verwildering vanuit voormalige) kwekerijen in de nabije omgeving.

Bron

Auteur(s)

Beringen, R.