Doordat de soort in staat is hele waterlichamen met een dichte mat van stengels te overgroeien kunnen alle aanwezige inheemse waterplanten worden verdrongen.

In Duitsland is waargenomen dat de Grote waterranonkel plaatselijk gedecimeerd werd door de oorspronkelijk uit Zuid-Amerika afkomstige beverrat of nutria (Myocastor coypus), die in het bijzonder een voorkeur voor de bladschijven heeft (Hussner & Lösch 2007). In Nederland is waargenomen dat de emergente bladeren met smaak door koeien worden afgegraasd.

Bron

Auteur(s)

Odé, B., Beringen, R.