Voorkomen

Recente verspreiding

Afgezien van oostelijk Noord-Brabant en Limburg (waarnemingen van vóór 1970), is de soort maar van weinig plaatsen in de oostelijke helft van Nederland bekend. Ontbreekt kennelijk in Zeeland en op de Waddeneilanden. In het Westen vrij algemeen, maar niet in de grote rivieren.

Areaal

In grote delen van Europa, in de midden- en benedenloop van rivieren en in meren; ook in brak water. De soort ontbreekt in de Alpen en het noordelijke Alpenvoorland (Falkner 1990).

Fossiel voorkomen

T. fluviatilis is fossiel uit Noordwest-Europa bekend sinds het Eemien. In de mariene afzettingen uit die periode in het midden en noorden van het land, wordt deze soort regelmatig (naast vele andere ingespoelde land- en zoetwatermollusken) aangetroffen. In de mariene afzettingen uit dezelfde tijd in Zuid-Holland en Zeeland ontbreekt ze. Waarschijnlijk betekent dit dat T. fluviatilis tijdens het Eemien niet in de Schelde en de Maas leefde, maar beperkt was tot het stroomgebied van de Rijn. T. fluviatilis is niet bekend uit het Weichselien. In holocene afzettingen is de soort niet zeldzaam. Ze wordt ook aangetroffen in vroeg-holocene rivierafzettingen enkele tientallen kilometers voor de Hollandse kust in de huidige Noordzee. Onder speciale omstandigheden kunnen de eikapsels fossiliseren. Losse kapsels werden o.a. aangetroffen in holocene afzettingen van Hemmen (Gelderland). Familie Viviparidae – Moerasslakken (E. gittenberger) Prachtige grote slakken zijn het, met heel regelmatig gebouwde schelpen, groenachtig van kleur, meestal met donkere spiraalbanden. Ze kregen de naam Vivi-parus omdat ze levende jongen baren. In Nederland worden ze zeker niet met uitsterven bedreigd, maar in vroeger tijden (Kwartair) was het aantal soorten wel aanzienlijk groter.