Herkenning
28 cm. Lijkt op watersnip, maar is groter en zwaarder gebouwd; heeft relatief grotere kop en kortere snavel. Algemene tekening als watersnip, maar onderzijde veel uitgebreider gebandeerd, grote dekveren (bij adult) met brede witte toppen en buitenste staartpennen met veel wit; bij juveniel zijn buitenste staartpennen zwaarder gebandeerd en daardoor minder wit. Heeft niet rauwe roep van watersnip bij opvliegen; vliegt bij verstoring vaak minder hoog weg, niet zig-zaggend, en valt gauw weer in dekking in. Vrijwel nooit in groepen.

Verspreiding en voorkomen
Broedt in Scandinavië, Oost-Europa, West-Rusland en Noord-Kazachstan. Trekt in de winter naar een groot gebied in Afrika. In Nederland een dwaalgast.

Biotopen
Komt in zijn leefgebied in het broedseizoen voor in zoetwatermoerassen en veengebieden, met voldoende dekking in vorm van struiken en lage boompjes. Op trek vaak in drogere gebieden dan watersnip. In winter in moerassen en op drogere plaatsen.

Voedsel
Ongewervelden en wat plantaardig materiaal.

Eieren
Aantal eieren in legsel meestal 4, soms 3. Ovaal tot peervormig. Glad en enigszins glanzend. Zeer licht vaal geelbruin of grijsachtig, bij uitzondering olijfkleurig of groenachtig. Gevlekt en schaarser gespikkeld met olijfbruin, zwartachtig-bruin en lichter grijs. De tekens zijn schaarser aan de spitse pool en hoofdzakelijk geconcentreerd aan de stompe pool. Vlekken zin zijn soms langwerpig. Formaat 45,4 x 31,8 mm.

Geluiden
Zwijgzame soort. Bij verstoring soms een korte raspende roep. Mannetjes luidruchtig tijdens gezamenlijke balts op 'leks'.

Publicatie

• Oosterbroek, P., Roselaar, C.S. & P. Schalk (eds.). Vogels van Europa. ETI BioInformatics. [link]