Een bodembewonende pissebed van vochthoudende grond, voornamelijk op kalkrijke rivier- en zeeklei. Zilte omstandigheden worden gemeden. De dieren zitten aan slootkanten en greppels, in houtwallen, vochtige loofbossen, ruige wegbermen en aan oevers van plassen. Ze zijn verspreid in de bodem te vinden, vooral in rulle, vochtige grond. Er zijn waarnemingen gedaan tot op 40 cm diepte. Haplophthalmus mengii houdt zich ook vaak op onder dood hout, slootschoonsel, bladstrooisel, maar vooral onder stenen en dergelijke en op de grens van beton- of steenconstructies en grond. Deze pissebed komt meestal met slechts enkele individuen samen voor. Dat H. mengii geen cultuurvolger is, blijkt uit het feit dat hij slechts af en toe gevonden is op plaatsen die sterk door de mens zijn beïnvloed, zoals tuinen en plantenkassen.

Bron

Auteur(s)

Tempelman, D., Wijnhoven, H., Berg, M.P., Soesbergen, M.