Met enige ervaring zijn volwassen Harmonia axyridis eenvoudig te onderscheiden van de inheemse lieveheersbeestjes. Harmonia axyridis f. succinea kan verward worden met de enige andere vertegenwoordiger van het genus in Europa: Harmonia quadripunctata. Deze is echter veel minder gewelfd (Cuppen et al. 2004) en de plica ontbreekt altijd. De oranjerode dekschilden tellen elk acht zwarte vlekken in vier dwarsrijen (dekschildvlekkenformule respectievelijk 1, 3, 3 en 1 vlek(ken)) die geheel of gedeeltelijk kunnen samensmelten dan wel ontbreken. Bij Nederlands materiaal zijn vaak alleen de zwarte vlekken aan de buitenzijde van rij 2 en 3 aanwezig. Verwarring, met name van kevers op foto's, is goed mogelijk met Adalia decempunctata welke vrijwel dezelfde variatie in kleurpatronen kent als H. axyridis f. succinea en bovendien ook een plica aan het uiteinde van de dekschilden bezit. Deze soort is echter altijd veel kleiner (< 5,0 mm) en heeft altijd lichte poten, terwijl deze bij H. axyridis vaak donker zijn. Exochomus quadripustulatus en zwarte vormen van Adalia bipunctata kunnen verward worden met H. axyridis f. spectabilis. Beide soorten hebben nooit een plica, zijn vrijwel altijd duidelijk kleiner en de voorste rode vlek staat veel vrijwel in de voorhoeken van de dekschilden en is bovendien veel hoekiger en/of uitgetrokken in een punt. De forma conspicua kan verward worden met Chilocorus renipustulatus . Ook deze soort heeft geen plica, is kleiner en ronder, en nog meer gewelfd.

Laatste-stadiumlarven van H. axyridis zijn alleen te verwarren met die van H. quadripunctata. Dorsolaterale scoli op de abdominale segmenten zijn tweetoppig bij H. axyridis en drietoppig bij H. quadripunctata (Savoiskaya & Klausnitzer 1973).

Bron

Auteur(s)

Cuppen, J.G.M.