Voorkomen

Areaal

Palearctische soort. In Europa boreomontaan tot boreoalpien. De boreale populatie komt naar het oosten tot Kamtsjatka voor, van het hoge noorden tot het Noord-Duitse laagland. De Midden- en Zuid-Europese populaties alleen in de hoog-montane en alpiene gebieden van de Pyreneeën (Jeannel 1942), de Alpen en de Balkan, naar het oosten tot Bulgarije (Hieke & Wrase 1988). Areaalkarakteristiek: 3, Nederland: submarginaal.

Verspreiding in Europa

In Nederland vooral in de zandige of venige heidegebieden, met een accent op Drenthe (Klynstra 1941, 1951, Van Essen 1993). Op de Britse Eilanden vooral noordelijk, in Schotland, Noord-Engeland en Noord-Wales; oude vangsten zijn bekend uit Staffordshire en, subfossiel, uit Somerset (Duff 1993, Luff 1998). Uit Ierland slechts incidentele vangsten van voor 1970. In Groot-Brittannië op de waarschuwingslijst (Hyman 1992). In Denemarken zeer zeldzaam, verspreid over Jutland en het noorden van Seeland (Bangsholt 1983). In Fennoscandië verspreid over het gehele gebied, tot het hoge noorden, maar plaatselijk en niet algemeen (Lindroth 1945, 1986). In Duitsland in het noorden verbreid, in Midden-Duitsland zeer plaatselijk en zeldzaam; in de Bayerische Alpen alpien (Horion 1941), evenals in Oostenrijk: Vorarlberg, Steiermark en Kärnten. In de meeste gebieden op de Rode Lijst, ontbrekend in Berlijn, Brandenburg, de Rheinprovinz, Hessen en Rheinhessen (Trautner & Müller-Motzfeld 1995). In Westfalen zeldzaam, alleen in de lagere delen (Assmann & Starke 1990). In Zwitserland alleen in het zuiden, alpien van ca. 1800 tot bijna 3000 m, geheel ontbrekend in het laagland en het lagere bergland (Marggi 1992). In België zeer verspreid in het oosten van het land, meest oude waarnemingen (Desender 1986). In Vlaanderen zeldzaam (Desender et al. 1995).

Status: vooral in Denemarken en België is het aantal vindplaatsen sterk gedaald; in Nederland min of meer stabiel (Desender & Turin 1986, 1989).