Voorkomen
| Status | Oorspronkelijk. Minimaal 10 jaar achtereen voortplanting. (1a) |
| Habitat | land |
| Referentie | Carabidae. In: Catalogus van de Nederlandse kevers (Coleoptera) |
| Expert | Turin, H. |
Areaal
Palearctische soort. In nagenoeg geheel Europa, behalve het grootste deel van Fennoscandië en Noord-Rusland. Niet in het zuiden van het Iberisch Schiereiland en op Sicilië. Naar het oosten tot Klein-Azië, Mongolië en Oost-Siberië. Areaalkarakteristiek: 9, Nederland: subcentraal.
Verspreiding in Europa
In Nederland verbreid in de zandgebieden, zowel in het binnenland als aan de kust. Op de Britse Eilanden vooral aan de kust, noordelijk tot Cumbria, maar in het zuiden van Engeland ook plaatselijk in het binnenland, in zandafgravingen en zandige heiden (Luff 1998). In Denemarken verbreid in Jutland, behalve in grote delen van West- en Noord-Jutland (Bangsholt 1983). Op de oostelijke eilanden en in het zuiden van Zweden alleen langs de kust, verder in Fennoscandië slechts incidenteel of onbekend (Lindroth 1945, 1986). In Duitsland volgens Horion (1941) in zandgebieden plaatselijk niet zeldzaam en soms zelfs talrijk. In Zwitserland kent de soort drie verspreidingsgebieden: warme gebieden in het noorden (Basel-Schaffhausen), het bekken van Genève en de zuidflank van de Jura en het heuvelland van Tessin (Marggi 1992). In België eveneens in de zandige gebieden (Desender 1986), vooral in het binnenland merendeels oude vangsten.
Status: in Nederland en het omliggend gebied is het aantal vindplaatsen matig tot sterk gedaald (Desender & Turin 1986, 1989).
Bron
Auteur(s)
Turin, H.
Publicatie
- Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.