Voorkomen
| Status | Oorspronkelijk. Minimaal 10 jaar achtereen voortplanting. (1a) |
| Habitat | land |
| Referentie | Carabidae. In: Catalogus van de Nederlandse kevers (Coleoptera) |
| Expert | Turin, H. |
Areaal
West-Palearctische soort. Het verspreidingsbeeld lijkt sterk op dat van A. micans. Volgens Burmeister tot in de Kaukasus en West-Siberië. Areaalkarakteristiek: 3, Nederland: subcentraal.
Verspreiding in Nederland
In Nederland zeer verspreid maar niet algemeen. Op de Britse Eilanden zeer verspreid en plaatselijk in geheel Groot-Brittannië en Ierland (Luff 1998). In Denemarken verbreid en tamelijk algemeen (Bangsholt 1983). In Fennoscandië vooral in Zuid-Zweden en Zuid-Finland zeer verbreid, maar in de hogere gebieden zeer zeldzaam of ontbrekend, in Noorwegen alleen langs de kust (Lindroth 1945, 1986). In Duitsland in het noorden en oosten vrij algemeen, zeldzamer wordend in de richting van Midden-Duitsland. In West- en Zuid-Duitsland zeer zeldzaam (Horion 1941). Horion kende geen betrouwbare meldingen uit het Rheinland. In de omgeving van Berlijn (Barndt et al. 1991) en Baden-Württemberg (Trautner 1992b) op de Rode Lijst. In Zwitserland alleen in de lagere delen in het noorden, bij Genève en in Tessin, waarschijnlijk sterk onderbemonsterd (Marggi 1992), maar ook daar op de Rode Lijst. In België komt hij zeer verspreid en plaatselijk voor (Desender 1986). In Vlaanderen op de Rode Lijst (Desender et al. 1995).
Status: in Nederland, Denemarken en België is het aantal bezette 10x10 km utm-hokken wisselend toe- en afgenomen (Desender & Turin 1986, 1989), dit zal gezien de moeilijk toegankelijke biotoop goeddeels samenhangen met de belangstelling van de verzamelaars.
Bron
Auteur(s)
Turin, H.
Publicatie
- Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.