Xerobiont-xerofiel, vrij stenotoop. Hij komt voor op zeer open, droge, zonnige bodem met een vrijwel altijd korte, maar soms vrij dichte vegetatie van grassen of struikheide (Calluna vulgaris) (Den Boer 1977, Lindroth 1974, 1986). In bergachtige streken vooral langs de rivieren, volgens Burmeister (1939) tot maximaal 1500 m. Dit is echter twijfelachtig, afgaande op de meer recente literatuur.

Vangpotten. Groep: C1 (24 series, 63 individuen). De vangsten betreffen, conform de oecologische literatuur, vooral open, zandige terreinen in heiden en duinen [4-6, 8, 10-11], maar ook akkers en braakland [13-14] en drooggevallen gronden [29-30]. De vangsten in de IJsselmeerpolders [28-29] betreffen vooral zandige plekken of voormalige schelpenbanken in kleiakkers. Eurytopie: 6 (PRES = 0,39 en SIM = 0,84). Bodem en Vocht: geen voorkeur. Begeleiders: Calathus melanocephalus/cinctus 79,2% (2,2%), Calathus erratus 75% (2,9%) en Nebria brevicollis 70,8% (2,5%).

Bron

Auteur(s)

Turin, H.

Publicatie

• Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.