Overslaan en naar de inhoud gaan

Zwarthalsglansloper Stenolophus mixtus

Foto: Dick Belgers

Indeling

Harpalinae [subfamilie]
Stenolophus [genus] (3/3)
mixtus [soort]

Voorkomen

StatusOorspronkelijk. Minimaal 10 jaar achtereen voortplanting. (1a)
Habitatland
ReferentieCarabidae. In: Catalogus van de Nederlandse kevers (Coleoptera)
ExpertTurin, H.

Areaal

West-Palearctische soort. In geheel Europa, behalve het noorden. Vanaf Noord-Afrika naar het oosten tot Klein-Azië, de Kaukasus en West-Siberië. Areaalkarakteristiek: 9, Nederland: subcentraal.

Verspreiding in Europa

In geheel Nederland verbreid, algemeen, maar iets zeldzamer op de pure zandgronden. Op de Britse Eilanden in hoofdzaak zuidelijk en oostelijk, zeldzaam in West-Ierland en Zuid-Wales; in 1993 ontdekt op het eiland Man (Luff 1998). Niet in Schotland. In Denemarken vrij zeldzaam in Jutland, maar algemener op de eilanden (Bangsholt 1983). In Zweden in het zuiden en zuidoosten, voor 1945 zeer zeldzaam, maar recent sterk uitbreidend in noordelijke richting (Lindroth 1945, 1986). In Noorwegen en Finland pas recent, maar uitbreidend. In Duitsland niet zeldzaam, behalve in Zuid- en Zuidwest-Duitsland (Horion 1941). De vermelding als bedreigde soort op de lijst van Mossakowski (1991) is vreemd, daar deze soort volgens de meeste berichten juist toeneemt. In Zwitserland verbreid in de omgeving van Basel en in het heuvelland van Genève tot aan de Bodensee (Marggi 1992). In België verbreid in het lage westelijke deel, maar uitgesproken zeldzaam in het oosten (Desender 1986).

Status: in Nederland en het omliggend gebied is het aantal waarnemingen zeer duidelijk toegenomen (Desender & Turin 1986, 1989).

Bron

Auteur(s)

Turin, H.

Publicatie

  • Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.