Overslaan en naar de inhoud gaan

Schorspriemkever Ocys harpaloides

Foto: Dick Belgers

Indeling

Trechinae [subfamilie]
Ocys [genus] (3/3)

Voorkomen

StatusOorspronkelijk. Minimaal 10 jaar achtereen voortplanting. (1a)
Habitatland
ReferentieCarabidae. In: Catalogus van de Nederlandse kevers (Coleoptera)
ExpertTurin, H.

Areaal

In hoofdzaak een Europese soort. Fennoscandië: alleen Zuid-Noorwegen. Naar het oosten tot Midden-Duitsland, West-Zwitserland en Italië. Ook op Madeira en de Azoren (Machado 1992). Areaalkarakteristiek: 6, Nederland: submarginaal.

Verspreiding in Nederland

De Nederlandse verspreiding is fluviatiel, vooral langs de grote rivieren. Hij is zeker niet algemeen, en nooit talrijk. Op de Britse Eilanden wijd verbreid en algemeen behalve in het noordelijke deel van Schotland (Lindroth 1974, Luff 1998); ook op de Hebriden en St. Kilda. Niet in Denemarken. Van Fennoscandië zijn alleen twee meldingen uit Noorwegen bekend (Lindroth 1985). In Duitsland in het westen en het midden tot aan Thüringen, Hamburg en het Elbegebied, maar zeldzaam, langs rivieren. In het oosten slechts weinig waarnemingen (Horion 1937, 1941). In Baden-Württemberg op de Rode Lijst (Trautner 1992b). In Zwitserland pleksgewijs in de lagere delen en de grote rivierdalen van Genève tot aan de Bodensee, ook in Tessin (Marggi 1992). In België eveneens voornamelijk langs rivieren (Desender 1986). Zeldzaam in Vlaanderen (Desender et al. 1995).

Status: veel rivierbossen zijn nog niet of slecht onderzocht en de soort is daarom wellicht algemener dan zich nu laat aanzien. Er zijn geen grote veranderingen in het aantal waarnemingen geconstateerd (Desender & Turin 1986, 1989).

Bron

Auteur(s)

Turin, H.

Publicatie

  • Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.