Tenminste gedeeltelijk dagactief (Burmeister 1939). De kever beweegt zich gemakkelijk in het water en in natte, slappe modder. Hij loopt in het water groeiende stengels op en af en gaat bij gevaar het water in. Voortplanting in het voorjaar en zomer. De larvale ontwikkeling volgt in juni en juli. De poprust in juli-augustus duurt ca. 2 weken (Burmeister 1939). Overwintering als imago direct aan de rand van vochtige gebieden, aan de voet van bomen en in graspollen, dit in tegenstelling tot de zeer verwante Midden- en Noord-Europese zustersoort O. gracilis, die in droog terrein op afstand van het water overwintert (Lindroth 1942). Een polyfage carnivoor, die ook kannibalisme kent. De larve is opgenomen in de tabellen van Arndt (1991) en Luff (1993).

Dispersie: macropteer. Assmann & Starke (1990) betwijfelen het vliegvermogen op grond van de relatief kleine vleugels (1, 1-1,2 x de lengte van de dekschilden). Ook Desender (1989a) constateert sterk gereduceerde vleugels tot 50% van de optimale waarden, hij gaf niettemin aan dat in enkele gevallen vliegspieren zijn geconstateerd. Vliegwaarnemingen zijn o.a. gemeld door Lindroth (1949) en ook Luff (1998) is overtuigd van het vliegvermogen. Ook in aanspoelsel aan de kust gevonden (Palmén 1944). Voor vliegvermogen pleit bovendien, dat hij al vroeg in de nieuwe IJsselmeerpolders werd aangetroffen (Haeck 1971). Het is goed mogelijk dat O. helopioides slechts onder bepaalde condities vliegvermogen ontwikkelt. Doordat het een min op meer aquatisch levende soort is, zal het vliegvermogen wellicht eerder gebruikt worden bij het uitdrogen van de habitat, dan bij hoge waterstanden (vergelijk Desender 1989a).

Bron

Auteur(s)

Turin, H.

Publicatie

• Turin, H. 2000. De Nederlandse loopkevers, verspreiding en oecologie (Coleoptera: Carabidae). Nederlandse Fauna 3: 1-666. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij & European Invertebrate Survey-Nederland, Leiden.