Herkenning De makkelijkst te herkennen inheemse kakkerlak. Kenmerkend is de klokvormige vlek op het halschild, meestal met een typische witte zoom. Bij het mannetje is de vlek altijd glimmend zwart, bij het vrouwtje is de kleur soms roodbruin. Bij het vrouwtje kan de vlek soms ook meer afgerond zijn, maar het vrouwtje is altijd aan de korte vleugels te herkennen. Het mannetje heeft lange vleugels, die het hele achterlijf bedekken. De cerci steken zijwaarts net voor de punt van de vleugels. De geurgroef op de punt van het achterlijf is groot (circa de helft van de breedte van het achterlijf), rond en glad. De enige inheemse kakkerlak met korte vleugels is het vrouwtje van de heidekakkerlak, maar daarbij hebben de vleugels geen spitse punt, maar een rechte achterrand.  

Voorkomen Vrij algemeen op de zandgronden, zowel in het binnenland als in de duinen.

Biotoop Heide, bosranden en lichte gemengde bossen.  

Fenologie adult Van april tot november, met de piek in mei tot en met oktober, waarbij de vrouwtjes later in het jaar gevonden worden.