De soort lijkt op de lichte kleurvorm van de heidehommel en bepaalde exemplaren van de akkerhommel. De moshommel kwam vroeger verspreid over het gehele land voor, op de hogere zandgronden minder algemeen dan in het westelijk deel van het land. In het binnenland werd zij vanaf 1980 nog slechts op enkele plekken gevonden. In het delta- en waddengebied daarentegen wordt ze nog vrij regelmatig aangetroffen. De soort prefereert kwelders, bloemrijke (vaak natte) graslanden, laagveengebieden en vochtige heidegebieden. Het nest wordt meestal bovengronds in de kruidlaag gemaakt. De volkeren bevatten 40 tot 120 individuen. De werksters reageren aggressief op verstoring van het nest. De moshommel is polylectisch. De nesten worden soms geparasiteerd door de grote mierwesp Mutilla europaea en de parasietvlieg Brachycoma devia. De vliegtijd is van maart tot in oktober, koninginnen verschijnen soms al eind maart en werksters vanaf begin mei. Jonge koninginnen en mannetjes verschijnen vanaf begin juli
Bron
Auteur(s)
Peeters, Th.M.J., Raemakers, I.P., Smit, J.
Publicatie
- Peeters T.M.J., I.P. Raemakers & J. Smit 1999. Voorlopige atlas van de Nederlandse bijen (Apidae). European Invertebrate Survey - Nederland, Leiden.