Hylaeus comutus is één van de weinige maskerbijen die in het veld te herkennen zijn. Het mannetje en vrouwtje hebben een geheel zwarte kop. Bij het mannetje is het eerste tarslid van de middenpoten knobbelachtig verbreed. Bij het vrouwtje zitten er tandjes aan de zijkant van het kopschild (clypeus). Het is nog onbekend of deze vorm van de clypeus bij de vrouwtjes een functie heeft bij het verzamelen of transporteren van pollen. De soort is in ons land voor het eerst waargenomen in 1977 te Maastricht. Daama rukte zij steeds verder op naar het noorden en in 1991 werd zij bij Thorn gevonden. Komt de soort inmiddels ook al noordelijk van Midden-Limburg voor? De gehoornde maskerbij is een warmteminnende soort. In Nederland komt ze voor op ruderale terreinen, op spoorwegemplacementen en op rivierdijken langs de Maas. Volgens deIiteratuur nestelt de soort in dorre stengels van braam en van verschillende kruidachtige planten, maar ook in steile lösswanden (Lefeber 1984). Het is een polylectische soort.

Bron

Auteur(s)

Peeters, Th.M.J., Raemakers, I.P., Smit, J.

Publicatie

• Peeters T.M.J., I.P. Raemakers & J. Smit 1999. Voorlopige atlas van de Nederlandse bijen (Apidae). European Invertebrate Survey - Nederland, Leiden.