Overslaan en naar de inhoud gaan

Duinmaskerbij Hylaeus annularis

Indeling

Colletinae [subfamilie]
Hylaeus [genus] (30/22)
annularis [soort]

Het mannetje van H. annularis heeft een sterk verbrede antenneschacht (scapus). Het vrouwtje heeft evenals Hylaeus dilatatus kleine ronde gele gezichtsvlekken. Het is een zuidelijke soort, die in ons land haar noordelijkste verspreiding bereikt. Tot voor kort werden twee ondersoorten onderscheiden: H. euryscapus euryscapus en H. e. spilotus (respectievelijk een oostelijke en een westelijke vorm). Onlangs werden deze weer als zelfstandige soorten opgevat (Dathe in Schwarz et al. 1996). De verspreiding in Nederland is beperkt tot het duinge­bied tussen Vogelenzang en Bergen. Door Brakman (1968) is de soort ook gemeld uit Echt en Brunssum (col. Arnoud), maar dit berust waarschijnlijk op foute determinatie. De dichtstbijzijnde populaties liggen in het zuiden van Engeland, de duinen van Frankrijk en het Ahrdal (Rheinland-Pfalz). Wie ontdekt de eerste nestplaats van de duinmaskerbij in Nederland? Oude, holle stengels van braam, vlier en kruidachtige planten maken waarschijnlijk de meeste kans.

Bron

Auteur(s)

Peeters, Th.M.J., Raemakers, I.P., Smit, J.

Publicatie