Het eerste en tweede tergiet van Hylaeus clypearis zijn sterk en zeer dicht gestippeld. Het mannetje heeft een gereduceerd masker, dat bestaat uit een witte band over het midden van de kop. Deze maskerbij bereikt in Nederland de noordgrens van haar areaal. Ze werd vroeger vooral in Noord-Brabant gevonden. De twee recente waarnemingen komen van Den Dolder (1982) en Cuijk (1983). Literatuuropgaven over de biotoop zijn schaars. De soort nestelt in dorre stengels van braam (Rubus) en roos (Rosa), en vermoedelijk ook in oud hout. De soort is polylectisch. De sterke achteruitgang is waarschijnlijk veroorzaakt door het opruimen van heggen, hagen en houtwallen. Wellicht wordt de soort door het kleine formaat en de korte vliegtijd snel over het hoofd gezien. Haar werkelijke status is dan ook moeilijk in te schatten zolang geen gericht onderzoek plaatsvindt op oude vindplaatsen.
Bron
Auteur(s)
Peeters, Th.M.J., Raemakers, I.P., Smit, J.
Publicatie
- Peeters T.M.J., I.P. Raemakers & J. Smit 1999. Voorlopige atlas van de Nederlandse bijen (Apidae). European Invertebrate Survey - Nederland, Leiden.