Komt vooral voor op droge zandgrond, zoals heideterreinen en stuifzanden. De soort wordt ook gezien op steile wanden in groeven en tegen muren, wat de gewone mierwesp Smicromyrme rufipes veel minder lijkt te doen. Gevonden van eind mei tot half oktober. Mannetjes worden vooral door het gebruik van malaisevallen meer gevangen dan de ongevleugelde vrouwtjes. Parasiteert bij graafwespen die in de grond nestelen, zoals Crabro peltarius, Lindenius panzeri, L. albilabris en Oxybelus uniglumis.
Bron
Auteur(s)
Peeters, Th.M.J.
Publicatie
- Peeters, T.M.J., C. van Achterberg, W.R.B. Heitmans, W.F. Klein, V. Lefeber, A.J. van Loon, A.A. Mabelis, H. Nieuwenhuijsen, M. Reemer, J. de Rond, J. Smit, H.H.W. Velthuis 2004. De wespen en mieren van Nederland (Hymenoptera: Aculeata). Nederlandse Fauna 6: 1-507. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, European Invertebrate Survey - Nederland.