Ten tijde van de ontdekking van L. neglectus werden in Europa alle mieren met bruine werksters met sprietschaften en poten zonder afstaande beharing tot de soort L. alienus (sensu lato) gerekend. Met de determinatietabellen uit die tijd werden deze mieren dan ook aanvankelijk als L. alienus gedetermineerd. Later werd L. alienus opgesplitst in drie soorten (Seifert 1992): L. alienus (sensu stricto), L. psammophilus en L. paralienus. In Nederland komt van deze drie alleen L. psammophilus algemeen voor in heideterreinen en duingebieden. In stedelijk gebied komt deze soort niet voor. Het voorkomen van L. alienus is in Nederland nog niet goed bekend en vooralsnog beperkt tot enkele kalkgraslanden in Zuid-Limburg.

Lasius neglectus is alleen door een specialist te determineren met behulp van de tabel in Seifert (2007; alleen werksters en koninginnen). Zie ook de figuren en tabellen in het artikel waarin de soort wordt beschreven (Van Loon et al. 1990; alle kastes) en Seifert (2000). De belangrijke kenmerken betreffen afmetingen, het aantal tanden op de mandibels en beharing.

Door moleculair-genetisch onderzoek is vast komen te staan dat L. turcicus de nauwste verwant van L. neglectus is (Cremer et al. 2008). Deze soort komt voor in Turkije (waar L. neglectus ook is vastgesteld).

Bron

Auteur(s)

Loon, A.J. van