De nesten worden vaak gevonden aan de basis van planten met honingdauwproducerende insecten, zoals blad- en schildluizen. Het dieet van de mieren bestaat voor een groot gedeelte uit honingdauw.

Overal in het verspreidingsgebied buiten het gebied waar Argentijnse mieren inheems zijn, wordt een relatief langzame jaarlijkse uitbreiding van het territorium waargenomen. Dit wijst er op dat concurrentie een snelle uitbreiding verhindert. Kennelijk zijn Argentijnse mieren niet in staat om hun concurrenten direct te elimineren, maar wel in staat om belangrijke voedselbronnen in bezit te nemen. De directe concurrent in ons land is de wegmier (Lasius niger). Deze is net als de Argentijnse mieren zowel overdag als ’s nachts actief, voedt zich ook met honingdauw, heeft ook volkenrijke nesten en heeft eenzelfde nesthabitat. Het lijkt er toch op dat Argentijnse mieren in het voordeel zijn doordat ze overdag actiever zijn dan L. niger, en zelfs in de winter actief foerageren, waardoor ze belangrijke voedselbronnen dag en nacht én het hele jaar door buiten bereik van L. niger houden.

Bron

Auteur(s)

Noordijk, J.