Eén van de forsere soorten van het genus. Vrouwtje in het veld herkenbaar aan het glanzende, helderoranje pronotum, glanzend zwarte kop, dikke zwarte antennen en zwartbruin vleugelstigma. Verwarring alleen mogelijk met een variëteit van A. fulviventre of A. ephippiger, maar bij deze dieren is het pronotum mat dwarsgerimpeld en het vleugelstigma altijd lichtgeel. De variaties rufulocolle en cameroni zijn kleiner, hebben tangen met een enkele rij lamellen en een gedeeltelijk rood achterlijf. Lengte mannetje 2,0-2,5 mm, vrouwtje 2,0-4,0 mm.
Perkins (1976) behandelt de vormen rufulocolle en cameroni als zelfstandige soorten. Olmi (1984) baseert zijn determinatiekenmerken voor de mannetjes op een populatie met oranje poten. Dergelijke dieren zijn hier echter een hoge uitzondering: meestal zijn de poten bijna geheel zwart, op die van enkele uitzonderlijk grote mannetjes na. De sleutels van Olmi leiden volgens kleurkenmerken naar A. pubicorne.
Het ligt voor de hand om variatie rufulocolle vanwege de gedrongen bouw en kleine gestalte als een dwerg- of kommervorm te zien, maar deze verschijnt zo laat in het jaar en heeft een zo zuidelijke verspreiding dat er misschien sprake is van een tweede generatie. Van variatie cameroni wijken behalve de tangen van de vrouwtjes ook het vliezig aanhangsel van de parameren bij de mannetjes af van de algemene vorm. Onderzoek naar gastheerspecialisatie zou kunnen aantonen dat er sprake is van een aparte soort.
Bron
Auteur(s)
Rond, J. de
Publicatie
- Peeters, T.M.J., C. van Achterberg, W.R.B. Heitmans, W.F. Klein, V. Lefeber, A.J. van Loon, A.A. Mabelis, H. Nieuwenhuijsen, M. Reemer, J. de Rond, J. Smit, H.H.W. Velthuis 2004. De wespen en mieren van Nederland (Hymenoptera: Aculeata). Nederlandse Fauna 6: 1-507. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, European Invertebrate Survey - Nederland.