Voorkomen

Mobiliteit, verspreiding en trend

Het klaverblauwtje is een mobiele vlinder. De meest recente waarnemingen van de soort in Zuid-Limburg wijzen erop dat de vlinder in staat is om ongeschikt terrein te overbruggen. Zo heeft de soort De Hoge Fronten bereikt, die midden in Maastricht liggen. Een individu dat in 1997 op de Veluwe werd gezien, heeft mogelijk over een grote afstand gezworven.

Het klaverblauwtje komt voor van West-Frankrijk en het centrale gedeelte van het Iberisch Schiereiland tot Centraal-Azië, en van Scandinavië tot Noord-Afrika. In Nederland kwam hij aan het begin van de twintigste eeuw verspreid voor in het zuiden van Limburg en op de voedselarme zandgronden in het zuiden en oosten van het land. Omstreeks 1920 verslechterde de stand en rond 1955 was de soort vrijwel overal verdwenen. In 1974 vloog het klaverblauwtje voor het laatst als standvlinder. Sindsdien worden af en toe zwervers gezien, zoals in 1978 bij Echt en in 1983 bij Vaals. Sinds 1993 worden weer regelmatiger klaverblauwtjes gezien. In dat jaar vloog op de Sint-Pietersberg zowel de eerste als de tweede generatie, maar het jaar erna was de soort weer verdwenen. In 1996 en 1997 zat een kleine populatie op De Hoge Fronten in Maastricht. Vanaf 2001 werden er wederom regelmatig dieren gezien op de Sint-Pietersberg en in 2005 zelfs tot 30 individuen. Ook op andere plaatsen in Zuid-Limburg zijn in 2002, 2003 en 2004 vrij veel exemplaren waargenomen, bijvoorbeeld bij Valkenburg en Slenaken. Het is niet duidelijk of dit blijvende populaties betreffen, formeel is de soort nog een onregelmatige standvlinder. De dichtstbijzijnde populaties zijn te vinden in België langs het Albertkanaal bij Gellik, Genk en Zutendaal, langs de Geul bij Plombières, in het Gulpdal bij Teuven en in Duitsland ten oosten van Aken. (Op den Kamp 2002, Verschraegen et al. 2003).

Toekomst

Mogelijk kunnen de zwervers en onregelmatige standvlinders  in Zuid-Limburg vaste populaties opbouwen, en kan deze soort weer een zeldzame standvlinder worden.