Barbitistes serricauda is een forse sabelsprinkhaan met een overwegend groene kleur. Vanaf het oog loopt een gele streep over de kop, halsschild en voorrand van de voorvleugel. Bij het mannetje zijn de antennen, poten, voorvleugels en cerci vaak rood gekleurd. De cerci van het mannetje zijn karakteristiek s-vormig gebogen en bij het vrouwtje valt de zwaar gekartelde legboor op. Het gehoororgaan aan de basis van de voorscheen is ovaal. In beide seksen zijn de voorvleugels gereduceerd tot korte schubben, die aan de basis van het achterlijf over elkaar liggen.
De dieren eten allerlei plantaardig materiaal, het liefst blad van loofbomen, en zijn vooral in de avond en nacht actief. In Zuid-Duitsland komt de soort vooral in rijkgestructureerde bosranden voor (Detzel 1991).
De roepzang bestaat uit enkele korte series van zachte tikjes met een totale duur van 2-3 s en wordt meestal vanuit bomen voortgebracht. Vermoedelijk kan het vrouwtje antwoorden op de roep van het mannetje. Deze soort zingt vooral ’s avonds en ’s nachts, soms ook in de namiddag (Grein 1991a).
Bron
Auteur(s)
Wingerden, W.K.R.E. van, Willemse, L.P.M., Odé, B., Nieukerken, E.J. van, Kleukers, R.M.J.C.
Publicatie
- Kleukers, R.M.J.C., E.J. van Nieukerken, B. Odé, L.P.M. Willemse & W.K.R.E. van Wingerden 1997. De sprinkhanen en krekels van Nederland (Orthoptera). Nederlandse Fauna 1: 1-415. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij, uropean Invertebrate Survey - Nederland.