Deze fraaie groen-gevlekte sabelsprinkhaan lijkt op een kleine uitvoering van de wrattenbijter. Vanwege zijn luid ratelende, lang aangehouden geluid werd hij ook wel ratelsprinkhaan genoemd. In Europa is het voorkomen erg versnipperd en in Nederland kwam de soort uitsluitend op de Veluwe voor. In 1987 werden de laatste dieren op de Hoge Veluwe gezien, zodat we de kleine wrattenbijter nu als uitgestorven kunnen beschouwen. Het is echter niet geheel uitgesloten dat elders op de Veluwe nog kleine populaties gevonden kunnen worden.
Update (10-8-2015) In 1999 werd een grote populatie ontdekt op de Oldebroekse heide, een militair oefenterrein (Bakker et al. 2015).
Bron
Auteur(s)
Wingerden, W.K.R.E. van, Willemse, L.P.M., Odé, B., Nieukerken, E.J. van, Kleukers, R.M.J.C.
Publicatie
- Kleukers, R.M.J.C., E.J. van Nieukerken, B. Odé, L.P.M. Willemse & W.K.R.E. van Wingerden 1997. De sprinkhanen en krekels van Nederland (Orthoptera). Nederlandse Fauna 1: 1-415. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij, uropean Invertebrate Survey - Nederland.