Deze slanke veldsprinkhaan is meer aan droge heide- en duinterreinen gebonden dan de verwante bruine sprinkhaan en ratelaar. De Nederlandse naam is afgeleid van de zang die bestaat uit een vrij lange serie van snorrende en tikkende geluiden. De snortikker komt algemeen voor in de duinen en op de zandgronden in Zuid- en Oost-Nederland. Tijdens het sprinkhanenproject werd duidelijk dat de soort zich de laatste decennia sterk naar het noorden aan het uitbreiden is.
Update (10-8-2015) De snortikker heeft zich in de afgelopen tijd naar het noorden uitgebreid in de duinen en Friesland (Bakker et al. 2015).
Bron
Auteur(s)
Wingerden, W.K.R.E. van, Nieukerken, E.J. van, Odé, B., Willemse, L.P.M., Kleukers, R.M.J.C.
Publicatie
- Kleukers, R.M.J.C., E.J. van Nieukerken, B. Odé, L.P.M. Willemse & W.K.R.E. van Wingerden 1997. De sprinkhanen en krekels van Nederland (Orthoptera). Nederlandse Fauna 1: 1-415. Nationaal Natuurhistorisch Museum Naturalis, KNNV Uitgeverij, uropean Invertebrate Survey - Nederland.