Herkenning De kop is lang en snavelachtig en de vleugels karakteristiek gevlekt. De mannetjes hebben een soort schorpioenstekel aan het achterlijf. De vrouwtjes hebben een gevorkt achterlijfsaanhangsel. De sneeuwspringer is een buitenbeentje. Ze zijn klein met korte vleugels en zijn in de winter volwassen.

Gelijkende groepen Door de eendenkop, de typische vleugeltekening en bij het mannetje de schorpioenstekel niet met andere ordes te verwarren.

Voorkomen Er zijn zes soorten bekend uit Nederland.

Biotopen Vooral in open bossen en ruigtes, waar ze zowel de zon als de schaduw kunnen opzoeken. De sneeuwspringer leeft in oude heides en stuifzand.