Herkenning
39-42 cm. Iets groter dan wintertaling, met langere nek en grotere kop. Bleekbruin verenkleed overdekt met roomkleurige vlekken. Brede donkere streep vanaf oog tot achterhoofd; verlengde veren op achterhoofd vormen een slordige kuif; geen kleurige spiegel. Snavel zwartachtig met bleke dwarsstreep nabij punt. Poten groenbruin. Lijkt op afstand uniform bleek grijsbruin met donkere oogvlek. Geen eclipskleed. Geslachten gelijk.

Verspreiding en voorkomen
Broedvogel in Spanje, Sicilië en een aantal gebieden rond de Zwarte Zee. Standvogel in Zuid-Spanje en delen van Noord-Afrika, Zuidwest- en Centraal-Azië. Wintergast in delen van West- en Noord-Afrika en Zuidwest- en Zuid-Azië. In Nederland een dwaalgast.

Biotopen
Komt in zijn leefgebied voor bij moerassen, kleine zoetwaterplassen, ondergelopen land, meren met dichte oevervegetatie.

Voedsel
Foerageert meestal door grondelen in ondiep water. Eet zaden, wortelstokken en loten van waterplanten; ook wormen, mollusken, insecten en hun larven.

Eieren
Aantal eieren in legsel 9-13, soms 5-18 (meerdere ♀♀). Elliptisch tot buikig. Crème of geelachtig-bruin. Formaat 46,2 x 34 mm.

Geluiden
Meestal zwijgzaam; mannetje een laag, nasaal 'ieiep'; vrouwtje heeft geen luide kwaakgekuiden.

Publicatie

• Oosterbroek, P., Roselaar, C.S. & P. Schalk (eds.). Vogels van Europa. ETI BioInformatics. [link]