Apriona rugicollis is een grote boktor van 31-47 mm. De grondkleur van het lichaam is zwart maar door de dichte beharing kleurt de soort olijfgroen of bruingeel tot grijsgeel. Oudere exemplaren waarvan de beharing weggesleten is tonen de daaronder aanwezige zwarte basiskleur. De antenneleden zijn grijs-zwart geringeld. Het halsschild heeft aan beide zijdes een scherpe zijdoorn en op de basis van elk dekschild zit op minimaal een derde deel een variërend aantal van circa 150 kale, glimmende tuberkels. Het uiteinde van de dekschilden is zowel aan de buitenzijde als langs de naad doornvormig verlengd. De verlenging aan de naad is daarvan de langste. Tot meer bekend is over hoe de soorten met zekerheid te onderscheiden zijn wordt voor een zekere determinatie veelal uitgegaan van de geografische herkomst.

De larve worden maximaal 76 mm lang en hebben de typische boktorvorm met brede prothorax en kop met stevige zwarte kaken. Ze zijn crème tot geel met een bruine kop. In grotere exemplaren heeft de prothorax een bruin gekorrelde structuur. Het determineren van larven of poppen is specialistenwerk en gestoeld op DNA-analyses. Helaas wordt dit DNA-werk bemoeilijkt doordat het door de recente taxonomische wijziging onduidelijk is of de huidige online DNA-sequenties Apriona rugicollis dan wel A. germari betreffen (zie ook NPPO 2021). De beschikbare online DNA-sequenties lijken er op te wijzen dat er nog wel het een en ander is te onderzoeken aan de taxonomie van het genus Apriona.

Aangetaste bomen zijn te herkennen aan een U-  tot hoefijzervormig litteken dat ontstaat op de eilegplek. Ook vertonen aangetaste delen karakteristieke boorgaten die de larven knagen om frass naar buiten te brengen (Esaki 2006, EPPO 2020).

Bron

Auteur(s)

Colijn, E.O.